Erbo-dis-escrolo(-viajadouiro)
Scrophularia peregrina
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire voyageuse.
Descripcioun :Aquesto erbo-dis-escrolo trachis dins li relarg umide de prado de coustiero. Se recounèis à si fueio entiero sènso péu, si flour brunello pourtado pèr de long pecou. Lou calice di flour èi pas escarious.
Usanço :Es estado emplegado coume l'erbo-dóu-siège pèr apasima li moureno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Tepiero umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Scrophularia peregrina L., 1753
Croussianello(-di-fueio-estrecho)
Crucianella angustifolia
Rubiaceae
Nom en français : Crucianelle à feuilles étroites.
Descripcioun :Pichoto planto proun curiouso que douno d'èr à un espigau de graminaceae. Mai un cop qu'avès vist si fueio verticilado, i'a pu ges de doutànci. Crucianella angustifolia se destrìo de sa cousino Crucianella latifolia, d'abord emé si fueio que soun mai estrecho e mai courto e subretout emé sis espigo larjo e courto (2 à 4 cm). Coumpara emé la croussianello-di-fueio-larjo qu'a d'espigo mai primo e pu longo (> 4 cm).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Crucianella
Famiho : Rubiaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
- Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Crucianella angustifolia L., 1753